بیانیه درباره­ی بمباران شیمیایی حلبچه و تداوم نقض حقوق بشر در جهان

       در روز 25/12/1390 دولت عراق اقدام به بمباران شیمیایی حلبچه و قتل عام مردم نمود. چنین اقدامی از سـوی یک دولت نسبت به مردم کشور خود بی­سابقه بوده و نشانگر پیامدهای فاجعه­بار ناشی از فقدان آموزش، عدم ترویج و رعایت نکردن حقوق بشر و در عین حال فقدان روش مناسب و شیوه­ای قوی و مؤثر برای حمایت از حقوق بشر در سطح جهان است.

    از آن زمان تاکنون نزدیک به سه دهه می­گذرد و عدم واکنش قوی و قاطع در برابر نقض حقـوق بشـر و رعایت نکردن حقـوق پایه­ای و مهمی مانند حق زندگی، برابری، آزادی، حق تعیین سرنوشت و دیگر حقوق و آزادی­های مصرح در استانداردهای جهانی حقوق بشر منجر به فجایع فراوان دیگر گـردید که از آن جمله می­توان به وقایع روی داده در بسیـاری از کشورهای خاورمیانه و آفریقا در سالیان اخیر اشاره نمود.

     ما باور داریم چنانکه حقـوق بشر از جمله حق تعیین سرنوشت و لزوم برآمدن حکـومت از اراده­ی آزاد مردم، صلاحیت مردم در انتخاب نوع نظام حکومتی خویش و نیز این حق که هر کس حق دارد برقـراری نظمی را بخواهد که از لحاظ اجتمـاعی و بین­المللی، حقوق و آزادی­هایی که در اعلامیه­ی جهانی حقوق بشر ذکر شده را تأمین و رعایت نماید (ماده 29 اعلامیه)، رعایت شود بسیاری از فجایع و نقض گسترده­ی حقوق بشر روی نخواهد داد.

     نگاهی به وضعیت فعلی ثابت می­کند که همچنـان نقض حقوق و آزادی­های اساسی بشر به طور گسترده و سیستماتیک وجود دارد لذا با یادآوری فاجعـه­ی بمباران شیمیـایی حلبچه و محکومیت کلیه­ی موارد نقض حقوق بشر، خواستـار رعـایت حقـوق و آزادی­های اساسی در تمام جهان هستیم و می­خواهیـم که تمام دولت­ها در برابر خواست ملت خود تمکیـن نموده و از سـرکوب مردم بپرهیزند

                                                            24/12/1390 کمیسیون حقوق بشر کانون وکلای دادگستری استان­های کرمانشاه و ایلام