18شهریور 1393

بیش از پنجاه سال است که دانشجویان رشته ی حقوق در اغلب قریب به اتفاق دانشگاههای ایران، تحصیل خویش را با کتاب بی بدیل مقدمه ی علم حقوق استاد ناص

در رثای آموزگار عدالت

بیش از پنجاه سال است که دانشجویان رشته ی حقوق در اغلب قریب به اتفاق دانشگاههای ایران، تحصیل خویش را با کتاب بی بدیل مقدمه ی علم حقوق استاد ناصر کاتوزیان آغاز می کنند، و این آغاز آشنایی با اندیشمندی است که در طول دوران تحصیل و تا مقطع دکترا و بعد از آن و در سمت تدریس و تحقیق پایانی  برای آن نیست .همین نکته عظمت کار علمی استاد را به خوبی آشکار می کند. شاید این خصوصیت در کمتر کسی یافت بشود که دانشجویان، اساتید و محققان یک رشته ی علمی از اولین روز تحصیل تا آخرین روزهای عمر تحقیق و تدریس خویش از آثار و اندیشه های یک اندیشمند به صورت مستمر بهره ببرند و در مسیر تفکر و عدالت از دانش او به مثابه چراغی ظلمت شکن و راه گشا سود جویند.

نام استاد بر تارک تاریخ تفکر و اندیشه ی ایران زمین جاودان خواهد ماند، چون یادگارهای ایشان آنچنان سترگ و عظیم است که فراموش شدنی نیست.

45 کتاب ناب حقوقی که هر کدام در دانش حقوق جایگاهی رفیع و دست نیافتنی داشته و مرجع تدریس و تفحص و تحقیق در این علم است.

پرورش دهها هزار شاگرد در طول عمر پربرکت بصورت مستقیم و غیر مستقیم که بسیاری از آنها اکنون جزء حقوقدانان بزرگ و تأثیرگذار ایران زمین هستند و همگی به شاگردی استاد افتخار می کنند.

تمامی آثار، گفتار و کردار استاد مبلغ و مروج عدالت بوده و به یمن وجود ایشان، عدالت در جامعه ی حقوقی جانی تازه و پویا گرفت .

در کنار این همه عظمت، آنهایی که با استاد هم نشین بودند و از نزدیک وی را درک کرده بودند، دری دیگر از شناخت وی بر آنها گشوده می شد و آن روح والا و عرفانی ایشان بود که هم نشین استاد را به وجد می آورد و کام آنها را شیرین و پرحلاوت می کرد. وی آنچنان مست معبود و معشوق بود که به تعبیر مولانا همسایگان را نیزمست می کرد.

که درونشان صد قیامت نقد هست

کمترین آنکه شود همسایه مست

امروز استاد از میان ما رفته است ولی شاگردان او همچون سربازان عدالت با الهام از تفکر و اندیشه ی ماندگار استاد در سراسر ایران زمین پراکنده اند و دین خود را به آموزگار عدالت ادا خواهند کرد.

برماست که اجازه ندهیم پرچمی که استاد علیرغم مرارتها و نامهربانیها سالها برافراشته اند، فرو افتد و نهالی که با خون دل آبیاری کردند خشک شود.

می بایست بیش از پیش نسبت به گسترش عدالت در جامعه و محو اشکال مختلف ظلم کوشا باشیم و درسی را که از استاد گرفته ایم فراموش نکنیم .

بنما تو لعل روشنت بر کوری هر ظلمتی

تا برسر سنگین دلان از عرش بارد سنگها

با این چنین تابانیت دانی چرا منکر شدند

کاین دولت و اقبال را باشد از این ننگها

(دیوان کبیر)

شهاب تجری - رئیس کانون وکلای دادگستری کرمانشاه و ایلام